Οι αγαπημένες μου στιγμές από αυτό το υπέροχο παραμύθι ήταν όταν ο Ροβινσώνας βρήκε έναν άνθρωπο στο έρημο νησί και τον ονόμασε Παρασκευά γιατί Παρασκευή ήταν η μέρα που τον βρήκε. Μία άλλη στιγμή που με εντυπωσίασε ήταν όταν ναυάγισε σε ένα έρημο νησί και ήταν μόνος του με τα ζώα του τον σκύλο, την γάτα και τον παπαγάλο του.
Και η τελευταία στιγμή που με εντυπωσίασε ήταν όταν ο Ροβινσώνας δεν άκουσε τον πατέρα του και πήγε να ταξιδέψει στα καράβια. Αυτές ήταν οι αγαπημένες μου στιγμές από αυτό το ωραίο παραμύθι.
Πασχάλης Παναγιώτης Ν.
Τρύπωνας ο Φαφαγάλος
Η Αλεξάνδρα, ένα μικρό κοριτσάκι, είχε συνήθεια να κρυφοκοιτάζει πίσω από έναν φράχτη του σπιτιού της. Κρυφοκοίταζε την κυρία Καλλιόπη που μιλούσε στα ζώα. Μια μέρα η κυρία Καλλιόπη μιλούσε σε κάποιον και αυτός την απαντούσε. Αυτός όμως είχε κάτι το περίεργο. Μπέρδευε το πι με το φι. Η Αλεξάνδρα δεν έφτανε το φράχτη για να δει και είχε πάρα πολύ αγονία. Τότε ο αδερφός στης, ο Μάριος, της είπε ότι δεν πρέπει να κρυφοκοιτάζουμε. Όμως η Αλεξάνδρα πάτησε σε μια κοτρόνα και είδε. Τελικά ήταν ένας παπαγάλος. Αυτός ο παπαγάλος ήταν μικρό- σωμος με μεγάλη μύτη και ήταν πολύχρωμος. Η κυρία Καλλιόπη το ρώτησε πως το λένε και ο παπαγάλος είπε: <<Τρύπωνα, με πι όφως ποτίζω>>. Η κυρία Καλλιόπη είχε ένα καναρίνι. Αυτό το καναρίνι από τότε που πήγε ο παπαγάλος στο σπίτι της κυρίας Καλλιόπης πηγαινοέρχονταν ανήσυχο. Η κυρία Καλλιόπη του είπε πως αυτό αγαπάει και ότι ο Τρύφωνας είναι ένας περαστικός. Μετά η Αλεξάνδρα πήγε στο σπίτι της και μιμούταν στον αδερφό της τον Τρύφωνα και γελούσαν. Την άλλη μέρα η Αλεξάνδρα πήγε ξανά στο φράχτη να δει τον παπαγάλο αλλά δεν ήταν. Σε τρείς μέρες θα άνοιγαν τα σχολεία και ο μπαμπάς της Αλεξάνδρας την πήρε μία τσάντα. Αυτή η τσάντα έξω είχε ζωγραφισμένες σκηνές από παραμύθια και ένα ολοστρόγγυλο ρολόι. Μέσα είχε δύο βιβλία. Τη νύχτα ο Μάριος της διάβασε τα δύο βιβλία και αποκοιμήθηκε.
Μαθαίνω για το περιβάλλον για τη μόλυνση
Μαρία Ταραζά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου